تمام خانم‌ها، قطعاً تجربه‌های متفاوتی از زایمان خود دارند. زایمان شما نیز تجربه‌ای منحصربه‌فرد است. در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی پیرامون نشانه‌های شروع درد زایمان در اختیارتان بگذاریم.
۶ نشانۀ شروع درد زایمان در روزها یا هفته های آتی
1. لایتنینگ (سبک‌شدن): دوباره می‌توانید نفس بکشید.
زمانی که دیگر تقریباً تنگی نفس ندارید، یعنی کودکتان پایین آمده، وارد لگن شده است و مقداری از فشار وارده به دیافراگم کاهش می‌یابد (که موجب تنگی نفس شده بود). ممکن است احساس کنید فشار بیشتری به مثانه وارد می‌شود و نیاز دارید بیشتر به دستشویی بروید.
حتی اگر خودتان متوجه تغییر ظاهرتان نشوید، احتمالاً دیگران متوجه تغییرات شما می‌شوند.
۲. ترشحات خونی: پلاگ مخاطی (موکوس پلاگ) دفع می‌شود.
در دوران بارداری، پلاگ ضخیمی از مخاط از دهانۀ رحم محافظت می‌کند و مانع از نفوذ باکتری‌ها به رحم می‌شود. این پلاگ خودش دفع می‌شود. برخی از خانم‌ها می‌گویند پلاگ مخاطی شبیه چوب‌پنبه می‌ماند، اما در واقع، پلاگ، ترشحاتی سفت و چسبناک است.
این ترشحات می‌تواند شفاف، به رنگ صورتی یا خونی باشد و ممکن است چند دقیقه، چند ساعت یا حتی چند روز قبل از شروع درد زایمان خارج شود. البته همۀ خانم‌ها متوجه دفع این پلاگ نمی‌شوند.
۳. پارگی کیسه آب: کیسۀ آب پاره می‌شود.
از هر ۱۰ خانم باردار، فقط ۱ نفر نشت مایع آمنیوتیک را تجربه می‌کند. این اتفاق معمولاً در خانه و در خواب رخ می‌دهد. گاهی کیسۀ آمنیوتیک قبل از شروع درد زایمان پاره می‌شود و ازآنجایی‌که رحم دقیقاً بالای مثانه قرار دارد، این مسئله موجب نشت ادرار می‌شود.
گاهی نمی‌توانید ادرار را از مایع آمنیوتیک تشخیص دهید. درصورتی‌که کیسۀ آب پاره شود و مایع آمنیوتیک نشت کند، باید دقت داشته باشید که این مایع، بدون بو است. این ترشح ممکن است به‌صورت ناگهانی یا چکه، چکه خارج شود. اگر متوجه نشت مایع شدید، باید بررسی کنید که بدون بو است یا بوی ادرار می‌دهد. اگر متوجه شدید که ادرار نیست، باید به پزشک یا ماما اطلاع دهید.
تا قبل از مراجعه به پزشک یا ماما نباید از تامپون استفاده کنید، رابطه جنسی داشته باشید یا کاری کنید که باعث ورود باکتری‌ها به واژن شما شود. درصورتی‌که مایع نشت کرده بدون بو یا شفاف نیست و خصوصاً اگر به رنگ سبز یا بدبو است، احتمالاً نشانۀ عفونت یا مکونیوم (مایعی به رنگ مایل به قهوه‌ای یا سبز) است.
۴. پرانرژی شدن: انرژی‌تان به‌شدت افزایش می‌یابد.
احتمالاً در کل دوران بارداری‌تان، افت انرژی را تجربه کرده‌اید، پس باید این نشانه را به‌راحتی تشخیص دهید. روزی می‌رسد که پر انرژی از خواب بیدار می‌شوید. آن قدر انگیزه دارید که می‌توانید فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید، جاهایی که باید تمیز کنید، خریدهایی که باید انجام دهید و کارهای دیگر را تهیه نمایید. حتی احساس می‌کنید کارهایی که به تعویق انداخته‌اید، باید فوراً انجام دهید.
اما به یاد داشته باشید که «روز زایمان» نزدیک است و باید انرژی‌تان را برای آن روز ذخیره کنید.
۵. افاسمان: دهانۀ رحم نازک می‌شود.
در ماه آخر بارداری، دهانۀ رحم به‌تدریج کش می‌آید و نازک می‌شود. این امر نشان‌دهندۀ آن است که قسمت پایین رحم در حال آمادگی برای زایمان است؛ چون وقتی دهانۀ رحم نازک‌تر است، راحت‌تر گشاد می‌شود.
در دو ماه آخر بارداری، پزشک یا ماما، نازک شدن دهانۀ رحم را بررسی می‌کند. افاسمان بر مبنای درصد اندازه‌گیری می‌شود. پس ممکن است از پزشک یا ماما بشنوید که به شما می‌گوید: «افاسمان، ۲۵ درصد، ۵۰ درصد یا ۷۵ درصد است.» انقباضات برکستون هیکس یا «انقباضات تمرینی» نیز ممکن است در فرایند افاسمان تأثیر داشته باشند. دقت داشته باشید که خودتان نمی‌توانید میزان افاسمان را اندازه‌گیری کنید. بلکه فقط پزشک یا ماما می‌تواند از طریق معاینه آن را ارزیابی نماید.
6. اتساع رحم: دهانۀ رحم باز می شود.
فرآیند باز شدن دهانه رحم به منظور آمادگی برای زایمان، اتساع نامیده می شود. پزشک هنگام معاینه داخلی (دستی) لگن، اتساع دهانه رحم را بر حسب سانتی متر یا با انگشتان خود اندازه گیری می کند. اگر اتساع به طور کامل انجام شود، یعنی دهانۀ رحم به اندازۀ 10 سانتی متر گشاد شده باشد، پس آماده زایمان هستید. پزشک یا ماما می تواند به شما بگوید که دهانه رحم چند سانتی متر گشاد شده است. ضمن اینکه دقت داشته باشید تعیین میزان اتساع نیز بر عهدۀ پزشک یا ماما است.
نشانه‌ای که قطعاً نمایانگر شروع درد زایمان است:
انقباضات مداوم: اصلی‌ترین نشانۀ آغاز درد زایمان، شروع انقباضات رحمی است. وقتی انقباضات شروع می‌شوند، دفترچه‌ای بردارید و زمان دقیق شروع هر انقباض و مدت‌زمان تداوم آن را یادداشت کنید.
این انقباضات همانند دردهای قاعدگی یا کمردرد هستند که حالت رفت و برگشتی دارند. در آغاز شروع درد زایمان، این انقباضات هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه اتفاق می‌افتند. سپس به‌تدریج و در فواصل کوتاه‌تر یعنی احتمالاً هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه یا کمتر، رخ می‌دهند.
زمانی که فاصلۀ بین هر انقباض به ۵ دقیقه می‌رسد، باید با پزشک یا ماما تماس بگیرید.
به‌طورکلی، انقباضات زایمان:
- منظم هستند.
- الگوی مشخصی دارند (مثلاً هر ۸ دقیقه یک‌بار اتفاق می‌افتند).
- فاصلۀ آن‌ها به‌تدریج کمتر می‌شود.
- رفته‌رفته طولانی‌تر می‌شوند.
- کم‌کم شدیدتر می‌شوند.
- ابتدا قسمت پایین کمر دچار انقباض می‌شود و سپس به جلو سرایت می‌کند (و یا برعکس آن).
- تغییر فعالیت یا وضعیت بدن موجب کاهش یا توقف انقباضات نمی‌شود.
- ممکن است پلاگ مخاطی دفع شود.
- احتمال پارگی کیسه آب وجود دارد.
- پزشک یا ماما، تغییرات دهانه رحم مانند افاسمان (نازک شدن) یا اتساع را بررسی می‌کند.
در آخر، توصیه می‌کنیم علاوه بر مطالب این مقاله، دورۀ نشانه‌های شروع درد زایمان را در وب‌سایت بهداشت تی‌وی تماشا کنید تا اطلاعات جامع‌تری پیرامون این موضوع مهم به دست آورید.
